معرفت حضرت باریتعالی

☀️كجايند شيفتگان حقيقت؟كه در پيشگاه ِبايد، سر و دستار ندانند كه كدام اندازند!حقيقت چيست؟كجا است؟ چگونه است؟ نزد كيست؟ چه طعم و رنگ و بويی دارد؟ آيا او نيز توهم است؟ آيا جز مرگ، راهی به آن نيست؟ باور كنيم دعوی مرگ را و نويدهای دلبرانه‌اش را؟كسي نيست كه آبی بر سر و روی اين خواب گران بپاشد؟خير نبيند آن‌كه بيدار است و بيدارم نمی‌كند!با شما #رازی بگويم:راز آن نيست كه نمی‌دانيد و شايد روزی بدانيد؛ راز، همان‌هايی است كه می‌دانيد، اما نمی‌دانيد كه می‌دانيد. گمراه‌تر از جهل مركب، علم بسيط است؛يعنی جهل به دانش؛ يعنی گدايی در شهری كه خشت‌خشت آن مال ما است؛يعنی چشم خود را نديدن، پای خود را لگد كردن، كلاه از سر خود برداشتن؛ يعنی نقش‌های قاليچه‌ای كه هر روز لگدش مي‌كنی، اما دلفريبی رنگ‌هايش، هرگز تو را از رفتن و نديدن باز نداشته است. راز، در ميان مجهولات ما نيست؛ در پيشانی معلومات ما می‌درخشد. انكار نبايدش كرد تا راز بودنش را بنمايد:راز جز با رازدان انباز نيستراز در گوش منكر راز نيستمردم!بدانيد كه چيزی را از ما پنهان می‌كنند. ماجراهاست در پشت ديوارهای اين اتاق بی در و پنجره. گوش بگذاريد و چشم بماليد كه شايد چيزكی بشنويد يا ببينيد.بنگريد صداقت قرآن را:وَمَا أُوتِيتُمْ مِنَ الْعِلْمِ إِلَّا قَلِيلًاشما را از علم نصيبی نيست، مگر اندكی.الهی؛قطرهٔ دانش كه بخشيدی ز پيشمتصل گردان به درياهای خويش#رضا_بابایی@molanatarighat‍ بس که جستم تا بیابم من از آن دلبرنشانتا گمان اندر یقین گم شد یقین اندر گمانتا که می‌جستم ندیدم تا بدیدم گم شدمگم شده گم کرده را هرگز کجا یابد نشاندر خیال من نیامد در یقینم هم نبودبی نشانی که صواب آید ازو دادن نشانچند گاهی عاشقی برزیدم و پنداشتمخویشتن شهره بکرده کو چنین و من چنان معرفت حضرت باریتعالی...

*ننه نخودی**نشر:* گاهنامه مدیر■بچه که بودم آرزو داشتم خیلی پولدار شوم! و اولین چیزی هم که میخواستم بخرم یک یخچال برای “ننه‌نخودی” بود. ننه‌نخودی پیرزنِ تنهای محل ما بود که هیچ‌وقت بچه‌دار نشده بود. می‌گفتند جوان که بوده شاداب و سرحال بوده، سرخاب می‌زده، برای بقیه نخود می‌ریخته و فال می‌گرفته. پیر که شده، دیگر نخود نریخته؛ اما “نخودی” مانده بود تهِ اسمش. زمستان و تابستان آب‌یخ می‌خورد، ولی یخچال نداشت. مامان می‌گفت: “جگرش داغه!”@gahname_modir□ننه برای خنک کردنِ جگرش، شبها راه می‌افتاد می‌آمد درِ خانه‌ی ما را می‌زد و یک قالب بزرگ یخ می‌گرفت. توی جایخیِ یخچالمان، یک کاسه داشتیم که اسمش “کاسه‌ی ننه‌نخودی” بود. ننه با خانه‌ی ما ندار بود. درِ کوچه اگر باز بود بی‌در زدن می‌آمد تو، و اگر سرِ شام بودیم یک بشقاب هم می‌آوردیم برای او. با بابا رفیق بود! برایش شال‌گردن و جوراب پشمی می‌بافت و باهاش که حرف می‌زد توی هر جمله یک “پسرم” می‌گفت. سلام پسرم؛ خوبی پسرم؟ رنگت پریده پسرم؛ خداحافظ پسرم…●یک شبِ تابستان که مهمان داشتیم و توی حیاط جمع بودیم؛ ننه، پرده را کنار زد و آمد تو. بچه‌ی فامیل که از ورود یکباره‌ی یک پیرزن کوچولوی موحنایی ترسیده بود، جیغ زد و گریه کرد. ننه به بچه‌ آبنبات داد. نگرفت، بیشتر جیغ زد. بچه‌ را آرام کردیم و کاسه‌ی ننه نخودی را از توی جایخی آوردیم. بابا وقتی قالب یخ را می‌انداخت توی زنبیل ننه، آرام گفت: “ننه! از این به‌بعد در بزن!”○ننه، مکث کرد. به بابا نگاه کرد؛ به ما نگاه کرد و بعد بی‌حرف رفت. و بعد از آن، دیگر پیِ یخ نیامد. کاسه‌ی ننه‌نخودی ماند توی جایخی و روی یخش، یک لایه برفک نشست. یک شب، کاسه را برداشتیم و با بابا رفتیم درِ خانه‌ی ننه. در را باز کرد. به بابا نگاه ک معرفت حضرت باریتعالی...

چه قدر ؟ به عُمرم ، هوای دلتنگ پاییز دیدمبسی از این شهر ، بلای چنگیز دیدمچه مَردُمی با صفا و لطیف دارد شمالمحبت را ، به چشمان اهالی جالیز دیدمکدام مدرسه ؟ جز چشمت ! درس عشق می دهدبه وقت هنر های تو ! خود را بی چیز دیدمتو ای درختِ ممنوعه ی غزل های بوسه امبه هر قافیه تنگی ! سایه را ، اسرار آمیز دیدمدر این میخانه ی شهر ، همه زخمِ " یکی "دارندکه ساقی را هم قدح به دست ، اشک ریز دیدمتو را نمی شود خواست ، مگر در سایه ی خیالدوش به وقتِ عبورِت ، شکستِ پرهیز دیدمبخند که در قمار عشق ، برنده معشوق استکه شکستگان حریمت را ، بلاخیز دیدم من از حراج دلم ، چه دارم ؟ جز مشتی شعرالحمدالله ، که جان را ز عشقت ! لبریز دیدم" یوسف "برچسب‌ها: یوسف معرفت حضرت باریتعالی...

روزی شیخ ابو سعید ابوا الخیر می گذشت با صوفیان فراجائی رسید که چاه طهارت جای پاک همی کردند و نجاست بر راه بود صوفیان همه به یک سوی گریختند و بینی بگرفتند و شیخ بایستاد و گفت: «ای قوم، دانید که این نجاست فرامن چه می گوید؟» می گوید که : «دی در بازار بودم، همه کیسه های خویش بر من همی افشانیدید تا مرا به دست آورید یک شب با شما صحبت بیش نکردم، بدین صفت گشتم مرا از شما می باید گریخت یا شما را از من؟»و به حقیقت چنین است که آدمی در این عالم در غایت نقصان و عجز و ناکسی است و روز بازار وی فردا خواهد بود اگر کیمیای سعادت بر گوهر دل افکند تا از درجه ی بهایم به درجه فرشتگان رسد و اگر روی به دنیا و شهوت دنیا آرد، فردا سگ و خوک را بر وی فضل بود که ایشان همه خاک شوند و از رنج برهند و وی در عذاب بماند پس چنان که شرف خود بشناخت، باید که نقصان و بیچارگی خود بشناسد که معرفت نفس از این وجه هم مفتاحی است از مفاتیح معرفت حق تعالی.و این مقدار کفایت بود در شرح خویشتن شناسی که چنین بیش از این که گفته آمد، احتمال نکند و بالله التوفیق.کیمیای سعادت «غزالی»کانال_عرفای_کهنبرچسب‌ها: عرفانی معرفت حضرت باریتعالی...

#امیر‌المؤمنین_مولاعلی_علیه‌السلام:

فَلَیسَتْ تَصْلُحُ الرَّعِیةُ إِلَّا بِصَلَاحِ الْوُلاَةِ، وَ لَا تَصْلُحُ الْوُلاَةُ إِلَّا بِاسْتِقَامَةِ الرَّعِیةِ

پس مردم اصلاح نمی‌شوند جز آن که زمامداران اصلاح گردند،
و زمامداران اصلاح نمی‌شوند جز با استقامت مردم.

@molanatarighat

«نهج‌البلاغه، خطبه ۲۱۶»
.

برچسب‌ها: امام علی علیه السلام

معرفت حضرت باریتعالی...

این رقص موج زلف خروشندهء‌ تو نیستاین سیب سرخ ساختگی، خندهء تو نیستای حُسنت از تکلّف آرایه بی نیازاغراق صنعتی است که زیبندهء تو نیستدر فکر دلبری ز من بی‌نوا مباشصیدی چنین حقیر، برازندهء‌ تو نیستشب‌های مه گرفته‌ مرداب بخت منای ماه! جای رقص درخشنده‌ء تو نیستگمراهی مرا به حساب تو می‌ نهنداین کسر شأن چشم فریبندهء تو نیستای عمر! چیستی که به هرحال عاقبتجز حسرت گذشته در آینده‌ء تو نیست.#فاضل_نظری | #کتاب | #اغراقبرچسب‌ها: فاضل نظری معرفت حضرت باریتعالی...

دیوانه ام و خانه خرابِ سفرِ اوپروانه ام و در تب و تابِ سفر اواین رشته به جان ، بافته ام ، کَندنی نیستفرزانه ام و در سِحر کتابِ سفر اوباران نمی بارد از آن وقت که رفتهبیگانه ام و قهرِ شتابِ سفر او گر او سرِ ما داشت ، رقیب خنده نمی کردمیخانه ام و داغِ عتابِ سفر او اینجا که خزان است دل ما ، دستِ تو سرد است ؟بر او چه رسید ؟ پشتِ نقابِ سفر او ماییم به حیرانی یک کفتر تنهای درختیپنداشت ندارد چو پاداش ، جواب سفر اودلمایه ی ما ، صحبت دیروز ، تمام شدزین پس همان بوسه ، سرابِ سفر اوگفت : قیمت هر نعمت رفته عیان است زین پس نداری به تصویر ، به خوابِ سفر او" یوسف "برچسب‌ها: یوسف معرفت حضرت باریتعالی...

『 معرفت حضرت باریتعالی...

چنان بسوزمت از عشق ، تا خاکستر شوی !چنین بگویمت از عشق : کز همه سر شوی !من از حدیث پروانه ، به اشتیاق سوختنم چنان بسوزم از عشق، که اهلِ باور شوی !به دیوانه که می رسم ، ز حالش غبطه به جان دارمچنان بسُرایم ازعشق ، با دیوانه برابر شوی !به مُدعا نظر مکن ! که هر اصلی بَدَل دارد به دور کن اضافات را ، کزین گوهر شوی !به توشه ی مِهرش ، پُر کن ظرفِ دلت را دوست!که عشق صراطِ معراج است ، به این برتر شوی!کتاب و دفتر عشق ، وسیله راهند ، تا به مقصد رسیتو خالص شو ! ز خویش ، ز عشق جوهر شوی!ز زخمِ دوست شکایت به غیر مبر ، که بیگانگی استرسد ، رفیق میخانه و پیمانه و ساقی و ساغر شوی"یوسف "برچسب‌ها: یوسف معرفت حضرت باریتعالی...